Duursport is een verslaving
Toen ik in september vorig jaar het idee met een aantal mensen deelde dat ik op mijn 55e mijn 5e marathon zou willen gaan lopen, die van Murcia, bespeurde ik twijfel bij velen van mijn toehoorders π€. 'Doar hej um ok weer, hee hef altied wat aans', verscheen in het fictieve wolkje boven hun hoofd π€¨. Maar goed, Diepie is 'nun eigenwiesen' en trekt zich van de hele wereld niks aan π, dus....marathonschemaatje geroggeld, schoentjes aangeschaft, geherinvesteerd in kleding en 'vamos', aan de slag. Als senior gaat zo'n rigoureuze fysieke omslag (van de 25 jaar daarvoor op de racefiets met ruim een half miljoen fietskilometers op de teller naar de lichtvoetige Vaporflyers) gepaard met PHPD (pijntje hier pijntje daar). Man man man, wat een spierpijn in het begin π. Maar goed, de aanhouder wint πͺ en dus ging de voorbereiding stukje bij beetje beter en uiteindelijk zelfs goed. Ik had 'dr skik an'. De tijd en trainingen vlogen voorbij, mede dankzij gezamen